Stap voor stap waag je de grote stap en ga je ervoor. Je onderzocht, deed en overwon en kwam aan de overkant. Tot ontdekking komende zelfs dat je kon meedrijven met de wind naar de overkant...je liet je niet door angst tegenhouden en deed gewoon.
Schilderen met schaduwen, puur gezien en gefotografeerd, geen foefjes...alleen zien, spelen en vastleggen
Wegzakken in as, wel 10 cm...vreemde gewaarwording, zeker nu dat in veiligheid is en er kortgeleden nog sprake was van grote vuren heel dichtbij die behoorlijke gevolgen hebben gehad op de omgeving hier. Zo is de Serra da Estrela van bovenaf zwart momenteel en als je rondrijdt zie je vele plekken die zwart zien en nog roken.
Deze plek waar wij mogen verblijven, mag van geluk spreken met een wind die gunstig stond op dat moment en dat voelden we ook allen. Een kleine impressie, meer volgt nog. Momenteel veel aan het fotograferen, een andere passie van me, wat ik veel doe, voor plezier en werk. Hier een foto van een ander wonder, een grote libelle, die je hier veel ziet. Deze zijn geel met zwart en lijken een tijgerprint te hebben, het zijn ook echte jagers, als je ze volgt en ziet doen. Ze leven, maar doen ook aan als robots, qua beweging en geluid. Deze die ik hier gefotografeerd heb, was heel kwetsbaar. Het leek of de laatste adem zo zou worden uitgeblazen en hij bleef lang bij ons zitten. Bijzondere natuur.
Wow, zelfs de aarde is hier mooi :). En ik zag een buitenkansje, een zelfportret 3luik, vandaag als 'tekening' van de dag...
Een start van een schilderij...nog steeds onvoltooid. Maar wie weet, verder gaande...dit ter impressie en een poging tot, bij het water op een rotsachtig stukje. Idyllisch lijkend, was het ook, maar niet praktisch werkzaam. Overgegaan tot een pauze met een potentieel schilderij in het achterhoofd en een boek lezen
|