Schilderen met schaduwen, puur gezien en gefotografeerd, geen foefjes...alleen zien, spelen en vastleggen
Wegzakken in as, wel 10 cm...vreemde gewaarwording, zeker nu dat in veiligheid is en er kortgeleden nog sprake was van grote vuren heel dichtbij die behoorlijke gevolgen hebben gehad op de omgeving hier. Zo is de Serra da Estrela van bovenaf zwart momenteel en als je rondrijdt zie je vele plekken die zwart zien en nog roken.
Deze plek waar wij mogen verblijven, mag van geluk spreken met een wind die gunstig stond op dat moment en dat voelden we ook allen. Een kleine impressie, meer volgt nog. Momenteel veel aan het fotograferen, een andere passie van me, wat ik veel doe, voor plezier en werk. Hier een foto van een ander wonder, een grote libelle, die je hier veel ziet. Deze zijn geel met zwart en lijken een tijgerprint te hebben, het zijn ook echte jagers, als je ze volgt en ziet doen. Ze leven, maar doen ook aan als robots, qua beweging en geluid. Deze die ik hier gefotografeerd heb, was heel kwetsbaar. Het leek of de laatste adem zo zou worden uitgeblazen en hij bleef lang bij ons zitten. Bijzondere natuur.
Wow, zelfs de aarde is hier mooi :). En ik zag een buitenkansje, een zelfportret 3luik, vandaag als 'tekening' van de dag...
Een start van een schilderij...nog steeds onvoltooid. Maar wie weet, verder gaande...dit ter impressie en een poging tot, bij het water op een rotsachtig stukje. Idyllisch lijkend, was het ook, maar niet praktisch werkzaam. Overgegaan tot een pauze met een potentieel schilderij in het achterhoofd en een boek lezen
Om diverse redenen naar de kust vertrokken vorige week, naar Cascais bij Lissabon. Uiteraard hoort daar een poging naar het strand bij. Het zag er daar piekfijn uit. Een ieder had een mooie zwembroek of bikini aan en is al zo bruin en strak in het lijf dat je denkt, waarom ben je hier? Bruiner is niet nodig, maar misschien is het wel ter onderhoud. Ik heb geen idee, ik ben een leek op dit vlak. Ik kan niet in de zon liggen om enkelt bruin te worden. Ik voel het nut ook niet. Wel is het mooi om te zien, hoor, en hoe de persoon naast me haar lichaam verzorgd en daar zo'n enorme moeite voor doet is bewonderenswaardig. Uitgebreid haar haren borstelende als ze terugkomt van een duikje in de ruige zee. Dit staand doende, alle tijd nemende en vol trots.
Misschien moet ik ook eens wat meer letten op mijn behuizing waar mijn 'zijn' en mijn gedachten huizen. Enkelt zonnen om bruin te worden kan ik echter niet en wil ik ook niet. Ik kijk liever gefascineerd naar de meeuw die er nu aan komt lopen. Zo sierlijk en strak in de lucht, zo moeizaam loopt hij rond. Beide vind ik prachtig om te zien, sierlijk zwevend en ontroerend knullig op de grond. Er staat veel wind op dit moment. Ik zie de meeuw zo zijn best doen om vooruit te komen. Zo ook de surfers in de zee. Het ziet er zo makkelijk uit, maar wat zal het moeilijk zijn. Strijdende met de ruige zee, zoekende naar de juiste golf. Ze zijn hoog vandaag. Witschuimend uit elkaar spattende. |